Belediye Tarihçesi
Osmanlı topraklarında ilk belediye örgütü 1857 yılında Galata ve Beyoğlu'nda oluşturulmuştur. Şehremaneti denilen bu örgütün başında Şehremini adıyla anılan atanmış yöneticiler vardı. Gerçek demokratik belediyeler 1877'de çıkarılan bir yasayla kurulmaya başlamıştır.
Türkiye'de belediye sayısı 1950'li yıllardan bu yana sürekli olarak artmaktadır. 2004 yerel seçimlerine 3225 belediye girmiştir.
Kurtuluş savaşı sonrasında TBMM'nin kurulmasıyla yerel yönetimlerde köklü değişikliklere gidildi. 24 Nisan 1921 Teşkilatı Esasiye kanunu ile mahalli idare sistemi ilk kez yerel yönetimlerden bahsedilmiştir. 1924 yılında çıkarılan 417 sayılı kanun gereğince Ankara Belediye'sinin diğer belediyelerden ayrılmasına karar verilmiş, ayrı kanunlar ve yönetmeliklerle idare edilmesi kararına varılmıştır.
1930 yılı 1580 sayılı Belediye Kanunu, 1593 sayılı Umumi Hıfzıssıhha Kanunu ve 1933 yılı 2290 sayılı Belediye Yapı ve Yollar Kanunu ile belediye kavramının gelişmesi devam etmiştir.
1933 yılında Belediyeler Bankası'nın kurulması ile Osmanlı döneminde yabancıların işletimine bırakılmış olan su işletmesi, şehir içi ulaşım vb. konularda belediyelerin gücünü arttırmıştır. Fakat kaynak yetersizlikleri ile bu tür hizmetler bir müddet daha merkezi idareler tarafından sağlanmıştır.
1961 Anayasası ile belediye kavramının net bir tanımı yapıldı. Belediye gelirlerinin, görevleri bile orantılı bir biçimde alınmasını sağlayan düzenlemeler getirildi.(Mad. 116)
Türkiyede beş farklı idari tipte belediye vardır,
Büyükşehir belediyesi, Büyükşehir İlçe veya Alt Kademe Belediyesi
İl Belediyesi, İlçe Belediyesi, Belde Belediyesi
Belediyeler yerel yönetim birimleri içerisinde özel bir öneme sahip olan kuruluşlardır..Günümüzde nüfusun önemli bir bölümü( yaklaşık %80'i)belediye sınırları içerisinde yaşamaktadır. Bu nedenle yerel halkın beklentilerine cevap veren en yakın idari birim belediyeler olmaktadır.Ayrıca belediyeler diğer yerel yönetim kuruluşları gibi merkezi yönetimi frenleyici bir rol üstlenmekte ve yönetimin yönetilene yakın olması bakımından halkın karar alma mekanizmasına daha etkin katılımını sağlamaktadır.